Bewegen, lezen, dansen, schrijven, naar binnen gaan en vorm geven aan wat leeft in mij, daar hou ik van. En het aller-allermeest van al hou ik van Sári, mijn dochter die in Antwerpen studeert :D
Het is voor mij belangrijk om de planeet beter achter te laten voor de generaties na ons. Toen ik de Okelaar ontmoette, was de keuze snel gemaakt: ik zag nog niet vaak een plek waar men zo warm en respectvol met elkaar en de ons omringende wereld omgaat. Iedereen mag er op zijn tempo leven. Vallen en opstaan en groeien. Als je hart maar op de goede plaats zit.
Ik vind het boeiend om met zovelen samen te denken, werken, vorm te geven. Al die verschillende leeftijden, talenten, ervaring en menselijke kantjes verruimen mij ook. Het is als water voor mijn wortels: ik gedij er beter door :)
Vergis je niet: ik zou niet in een gemeenschapshuis kunnen wonen, daarvoor hou ik teveel van mijn eigen stilte, ruimte… Gelukkig heb ik die in De Okelaar! Binnenkort dan toch: als alles volgens plan verloopt, verhuis ik eind 2018. Ook voor de verhuis ben ik al vaak in de Oppemsstraat, voor vergaderingen, om te behangen of om nieuw geïnteresseerde mensen rond te leiden. Spannend vind ik het wel, zo een helemaal nieuwe manier van wonen. Ik heb er gelukkig veel vertrouwen in: zoals je op de foto ziet heb ik sinds kort een spiksplinternieuw dak, dus de rest komt ook wel snor!
